Chwalcie łąki umajone…

Aktualności

Historia nabożeństwa do Matki Bożej sięga V wieku, gdy w Kościele Wschodnim wierni gromadzili się wspólnie, aby oddać cześć Bogarodzicy. Początkowo maj nie był jedynym i najważniejszym miesiącem poświęconym Maryi. Wszystko zmieniło się na przełomie XIII i XIV w., gdy król hiszpański Alfons X zaproponował, aby maj w sposób szczególny poświęcić właśnie Matce Bożej. Król zalecał, by wieczorami gromadzić się i modlić przy figurze Maryi. Nabożeństwo majowe rozpowszechniało się tak szybko, że już w XV w. praktykowano je w Hiszpanii, Portugalii, Nadrenii, Ameryce Środkowej oraz w Italii.

Początek XVIII w. to czas, gdy nabożeństwo majowe zaczynało być sprawowane publicznie, gdyż do tej pory było prywatnym elementem kultu Maryjnego. Wszystko zmieniło się za sprawą o. Alfonsa Muzzarellego, który przez całe życie nieustannie propagował nabożeństwo do Matki Bożej. Niezwykły rozkwit maryjnego hołdu można zauważyć od czasu wydania przez papieża Piusa VII bulli, w której ustanowił odpust zupełny za takie praktyki religijne.

Głównym punktem nabożeństwa majowego jest litania loretańska, powstała w XII w. w miejscowości Loretto we Włoszech. Zatwierdzona została przez papieża Sykstusa V i składa się obecnie z 49 wezwań. Ze względu na ustanowienie 3 maja świętem Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski, nasza rodzima wersja zawiera 50 wezwań. Pierwsze w Polsce publiczne nabożeństwo majowe odbyło się w 1837 r. w kościele św. Krzyża w Warszawie.

Dk. Robert Rędzio

Majówki w kościele w ciągu tygodnia o godz. 1730, a w niedziele o 1530.

Prosimy o podtrzymywania zwyczaju śpiewania majówek przy kapliczkach i krzyżach.

Bardzo dziękujemy za posprzątanie kapliczek i krzyży przydrożnych.

Troska o znaki naszej wiary jest wyrazem naszej miłości do Boga i naszej polskiej maryjności.