Betlejemskie Światło Pokoju w Dwikozach

Aktualności

W dniu 21 grudnia 2020 r. na Mszy Św. o godz. 17.00 miało miejsce parafialne przekazanie Betlejemskiego Światła Pokoju przez naszych harcerzy.

Od poniedziałku do czwartku po każdej Mszy Św. będzie można zabrać Światło do swoich domów.

Historia BŚP
Betlejemskie Światło Pokoju zorganizowano po raz pierwszy w 1986 roku w Linz, w Austrii, jako część bożonarodzeniowych działań charytatywnych. Akcja nosiła nazwę „Światło w ciemności” i była propagowana przez Austriackie Radio i Telewizję (ORF). Rok później patronat nad akcją objęli skauci austriaccy.

Każdego roku dziewczynka lub chłopiec, wybrani przez ORF odbierają Światło z Groty Narodzenia Pańskiego w Betlejem. Następnie Światło transportowane jest do Wiednia za pośrednictwem Austrian Airlines. W Wiedniu ma miejsce ekumeniczna uroczystość, podczas której Płomień jest przekazywany mieszkańcom miasta i przedstawicielom organizacji skautowych z wielu krajów europejskich.

Związek Harcerstwa Polskiego organizuje Betlejemskie Światło Pokoju od 1991 roku. Tradycją jest, iż ZHP otrzymuje Światło od słowackich skautów. Przekazanie Światła odbywa się naprzemiennie raz na Słowacji raz w Polsce. Polska jest jednym z ogniw betlejemskiej sztafety. Harcerki i harcerze przekazują Światło dalej na wschód: do Rosji, Litwy, Ukrainy i Białorusi, na zachód do Niemiec, a także na północ – do Szwecji.

Światło służby

Droga młodego druha czy druhny do bycia świadomym członkiem ZHP rozpoczynała się od przygotowania do złożenia przyrzeczenia harcerskiego. Każdy z nas poznawał w tym czasie historie, bohaterów oraz przede wszystkim ideały, które przyświecają harcerzom. Kiedy uznaliśmy, że są to wartości, według których chcemy żyć, złożyliśmy przyrzeczenie harcerskie. W uroczysty sposób obiecaliśmy „całym życiem pełnić służbę Bogu i Polsce” oraz bliźnim, przestrzegając Prawa Harcerskiego.

Dobrowolnie wszystkie siły i całego ducha zdecydowaliśmy się oddać na posługę najwyższym ideałom – Bogu i Ojczyźnie – oraz dostrzegać osoby potrzebujące wsparcia. „Służba” to wymagające słowo, czasem wydające się niemodnym lub niedzisiejszym. Ale nie dla harcerza! To słowo, do którego ciągle trzeba wracać i patrzeć, jak realizuje wynikające z niego zobowiązania w swoim harcerskim życiu.

Przyglądać się harcerskiej służbie będziemy w blasku ognia z Grody Narodzenia Pańskiego w Betlejem. Dlatego tegoroczne hasło Betlejemskiego Światła Pokoju to „Światło służby”. Chcemy w nowonarodzonym Jezusie zobaczyć Syna Człowieczego, który nie przyszedł, aby Mu służono, lecz żeby służyć. (por. Mk 10,45)

Światło służby Bogu

Aby Dzieło Boże rozwijało się na ziemi potrzeba harcerskich rąk w bardzo konkretnych sytuacjach. Często jest to codzienna i niewidoczna służba, której nie da się bezpośrednio opisać. Może przybierać ona formę zmagania się ze słabościami, czy skłonnościami do złego i grzechu. To także służba Kościołowi i jego członkom. To również praca nad sobą tak, aby własnym przykładem działania zainteresować i pokazać drugiemu, kto jest dla mnie źródłem wszelkiego działania.

Światło służby Polsce

Na kształt współczesnego harcerstwa mają wpływ dzieje naszej Ojczyzny w XX wieku, w które nierozerwalnie wpisało się harcerstwo. Przez całą swoją, ponad stuletnią, historię polscy harcerze służyli Ojczyźnie tam, gdzie ich potrzebowała. Bieg wydarzeń spowodował, że młodzi harcerze, z ledwo co założonych drużyn, z bronią w ręku stanęli walczyć za Ojczyznę podczas wojny polsko-bolszewickiej. W roku stulecia Bitwy Warszawskiej z szacunkiem i dumą patrzymy na te pokolenia harcerzy. Później w odrodzonej Polsce przez pracę nad sobą i kształtowanie charakterów tworzyli elitę naszego narodu. Zawsze kiedy nastawał czas próby byli gotowi całym życiem pełnić służbę.

Światło służby bliźniemu

Historia Polski jest pisana każdego dnia. Przez małe gesty, lokalną harcerską pomoc, która pomnożona przez 110 tysięcy harcerzy zapisuje się na nowych kartach dziejów narodu. Możliwe, że przyszłe pokolenia patrząc na naszą służbę w 2020 roku też będą z niej czerpać wzorce. To my, jako harcerze, zrozumieliśmy potrzebę chwili i stanęliśmy na wysokości zadania „niosąc chętną pomoc bliźnim”. Kiedy nastał odpowiedni czas, wyszliśmy sprzed ekranów komputerów i komórek, dokąd przeniosła się nasza edukacja i praca. Ruszyliśmy do działania. Setki tysięcy uszytych maseczek, zakupy i posiłki przynoszone starszym, dystrybucja płynów odkażających to namacalny wyraz naszej służby bliźniemu. Oprócz pandemii rok 2020 przyniósł także kataklizmy naturalne w Polsce. Zarówno podczas pożarów w Biebrzańskim Parku Narodowym, jak i powodzi na Podkarpaciu harcerze służyli lokalnej społeczności oraz pomagali strażakom i wojsku.

To jest właśnie służba harcerek i harcerzy Związku Harcerstwa Polskiego. Swoim działaniem i bezinteresowną pomocą harcerki i harcerze świecą przykładem i pełnią służbę Bogu, Ojczyźnie i bliźnim.