Pół wieku mija od chwili, gdy biskup Piotr Gołębiowski naznaczył Olejem Krzyżma świętego ołtarz i ściany naszej świątyni, dumnie górującej nad okolicą. Od pięciu dekad gromadzimy się w jej murach, doświadczamy bliskości Boga i poznajemy jego miłość, oddajemy Mu nasze radości i smutki… Wspaniały jubileusz stanowi okazję do refleksji nad jej przeszłością i wzbudza w nas troskę o jej przyszłość.
Pierwszy proboszcz i organizator naszej parafii, ksiądz Jan Duraziński musiał po przybyciu do Dwikóz w 1938 roku stawić czoła wielu trudnościom. Zamieszkał w wynajętym prywatnym domu, a przez pierwsze trzy lata Msze Święte sprawował w miejscowej szkole. Następnie, już po wybuchu wojny ukończona została budowa tymczasowego kościoła, który służy nam dziś jako kaplica pogrzebowa. Nie mógł on jednak zaspokoić potrzeb duchowych wielu tysięcy parafian. Mimo bardzo niesprzyjającej sytuacji politycznej w czasach komunizmu, w połowie lat sześćdziesiątych przystąpiono do budowy naszej właściwej świątyni. Wielki wysiłek całej wspólnoty parafialnej kierowanej przez kolejnego proboszcza – księdza Jana Szczepanowskiego przyniósł owoce i nasz kościół został uroczyście konsekrowany 25 sierpnia 1973 roku. Od tamtej pory nasza piękna świątynia została oddana Panu Bogu na wyłączną własność – będąc miejscem, gdzie do nas przemawia i udziela łask, przyjmuje nasze hołdy i wysłuchuje błagań.
My, ludzie mamy pewną charakterystyczną cechę: nie zawsze potrafimy cenić to, co posiadamy… Tak też jest z dobrodziejstwem, jakim jest możliwość korzystania z blisko położonego kościoła. Dlatego rocznica, którą obchodzimy powinna uzmysłowić nam, jak niezmiernie wielki dar posiadamy, mając możliwość regularnego uczestniczenia we Mszach Świętych i korzystania z posługi naszych kapłanów. Pokłońmy się w tym dniu wszystkim, którzy naszą świątynię wznosili (część z nich jest wciąż pośród nas). Podziękujmy Bogu za wszystkich duszpasterzy, których posyłał do naszej wspólnoty, aby ubogacali ją duchowo. I na końcu zadajmy sobie pytanie, jaka przyszłość czeka nasz kościół – czy na zawsze pozostanie miejscem, w którym głoszone będzie Słowo Boże i udzielane Sakramenty… Ufajmy, że kolejne pokolenia również będą gromadzić się w nim na coniedzielnej Mszy Świętej, że znajdą pociechę duchową u kapłana, i że nie zabraknie ludzi dobrej woli, którzy zatroszczą się o jego utrzymanie w należytym stanie.
Powierzmy tę troskę naszym patronom i orędownikom – świętemu Andrzejowi Boboli, którego relikwiami się szczycimy, świętemu Antoniemu Pustelnikowi oraz synom naszej ziemi, błogosławionym braciom Grelewskim. Wsparci ich wstawiennictwem, które nieustannie odczuwamy spoglądajmy z ufnością w kolejne pięćdziesięciolecie, realizując nasze chrześcijańskie powołania.
Dziękujemy za dar Eucharystii Jubileuszowej, której przewodniczył i słowo Boże wygłosił, Wikariusz Biskupi do Spraw Sądowych ks. kan. dr Michał Grochowina. Dziękujemy wszystkim za duchowe i materialne wsparcie naszej świątyni.
Wojciech Polak
